DENEMELER-I

Zihnimin içinde koşturan düşüncelerle boğuşurken , kendimi ne yaparak sakinleştirebilirim diye etrafa bakınırken geçen yıllarda yazdığım bir yazı gözüme çarptı. Tesadüf mü , ihtiyaca cavap mı bilmiyorum ; ancak iyi geldi biliyorum:)

işte o yazı :

Huzur gökyüzünde,

ağaçta, toprakta..

Huzur sahip olma arzusu duymadan kendini bırakabilmekte.

Huzur seni doyuran nefeste.

Huzur sana dokunan rüzgarda.

gerisi boş, insanın yanılsamasından ibaret.

Çocuğun şekeri sevmesi gibidir insanın haz arayışları. ne çocuk şekere doyar ne insan istemeye .

Ne şeker tatmin eder çocuğu ne de karşılanan istekler insanı.

insan istedikçe doğadan uzaklaşır, uzaklaştıkça doğadan ister de ister…

 25.02.2018, Adana